Miesiące pracy zdalnej w pandemii. Jak to wpłynęło na moje postrzeganie pracy zawodowej?

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, mówili, że praca zdalna to przywilej. Rok 2020 i pandemia na tyle zmieniły bieg historii, że poznałam inny schemat życia i pracy. 

12 MARCA 2020    

Moja ostatnia "standardowa" wizyta w biurze. Wtedy zwijaliśmy manatki, nie wiedzieliśmy czego się spodziewać, a sklepowe półki z makaronami i mąką pustoszały niemal błyskawicznie. Czas, gdy ludzie "odskakiwali" od siebie w sklepie. Inne życie, inny świat. Jakbyśmy wszyscy stanęli w miejscu. 

Już po kilku dniach kupiłam do domu ekspres do kawy, bo poczułam, że trochę to potrwa. Oj tak. Zdecydowanie potrwało :D

Spora doza niepewności pt. "Co nas czeka". Nowa praca w branży, która przeżywała żniwa w związku z pandemią. Po niemal dwóch miesiącach zostaliśmy rzuceni na naprawdę głęboką wodę. I wtedy przekonaliśmy się, że dział HR miał naprawdę dobrą rękę w tworzeniu tego zespołu, bo mogliśmy i wciąż możemy na siebie liczyć :)

Praca zdalna przyniosła mi mnóstwo pozytywnych aspektów. 

Dzięki niej: pracowałam przez tydzień z hotelu w górach. Pracowałam z kawiarni, autobusu w rodzinne strony, pociągu, ławki w parku, nawet siedząc w kolejce w urzędzie i nie tylko... Właściwie byłoby prościej podsumować, skąd nie pracowałam :D paradoksalnie to pandemia otworzyła przede mną nowe możliwości, bo miałam po prostu robić swoje. Nieważne z jakiego miejsca na Ziemi. Zaczęłam rozumieć freelancerów, którzy potrzebują tylko komputera i mają zadania do zrobienia. Mniej więcej tak to wygląda, tyle że mnie obowiązują stałe godziny pracy. 

I DZIŚ...

Dzięki naprawdę wspaniałemu managerowi stałam się chodzącą definicją pracy zdalnej. Sam mi mówił: "Nieważne skąd pracujesz. Ważne, żebyś zapewniła sobie dobre warunki i dostęp do Internetu". 

Dziś doceniam czas zaoszczędzony na dojazdach. Miejsca, które było mi dane odwiedzić z laptopem. Dream team, z którymi można było dogadać się na każdy temat :) oczywiście, że brakowało mi ludzi wokół i interakcji z nimi. Dlatego gdy tylko pojawiła się możliwość, to pojawiałam się w biurze od czasu do czasu. Daliśmy jako team radę, bo oprócz stałego pisemnego kontaktu z moimi współpracownikami mamy również częste telekonferencje.

Przetestowałam przeróżne opcje: od gotowania w czasie mojej godzinnej przerwy aż po zamawianie cateringu i zakupów do domu. Ja też przeszłam etap zamawiania -nastu paczek do domu. Okazało się, że ustalenie terminu drobnych remontów stało się bajecznie proste, bo jestem maksymalnie elastyczna czasowo. Nagle tysiące rzeczy da się załatwić z kanapy w salonie. I to jest piękne! 

CZY CHCIAŁABYM WRÓCIĆ DO BIURA?

Tak, bo to dla mnie synonim normalności. Każdy może mieć własne zdanie :) doceniam jednak możliwość odmiany na te ~kilkanaście miesięcy, bo mnóstwo tematów zostało załatwionych i odhaczonych. Czekam jednak na dzień, gdy wrócę na stałe do swojego biurka. :)

                                                                                                                                                   Pozdrawiam, 

J.